Παζλ για γερούς λύτες το καυτό πρόβλημα των εκποιήσεων
Σε παρέμβαση του στο Δελτίο Ειδήσεων του Omega, ο Δημοσιογράφος, Σωτήρης Παρούτης αναφέρθηκε στο θέμα των μη εξυπηρετούμενων δανείων.
Όπως ανέφερε, το θέμα των μη εξυπηρετούμενων δανείων και κατ΄ επέκταση οι εκποιήσεις ακινήτων έχουν γίνει ένα σύνθετο πρόβλημα, με κοινωνικοοικονομικές προεκτάσεις. Ωστόσο, αυτό το οποίο θα πρέπει να επισημανθεί, είναι ότι αφέθηκε έτσι, γιατί ενδεχομένως να απαιτούνταν πολύ πιο νωρίς οδυνηρές αποφάσεις. Σήμερα παρά τα διάφορα σχέδια που εξαγγέλθηκαν, ΕΣΤΙΑ, ΟΙΚΙΑ, Σχέδιο Αφερεγγυότητας, ενοίκιο έναντι δόσης μερικές δεκάδες χιλιάδες συμπολίτες είναι στη διαδικασία εκποίησης ενυπόθηκων ακινήτων…
Παράλληλα, ανέφερε ότι οι εισηγητές της πρότασης που είναι το ΑΚΕΛ, οι Οικολόγοι, η ΕΔΕΚ, το ΕΛΑΜ, η ΔΗΠΑ, οι δύο ανεξάρτητοι και τρεις βουλευτές του ΔΗΚΟ –(που αυτό από μόνο σημαίνει ότι υπάρχει πλειοψηφία να καταστεί νόμος) υποστηρίζουν ότι αυτή η πρόταση νόμου έρχεται να διορθώσει τις στρεβλώσεις της νομοθεσίας του 2018, όπου ανεξαρτήτως του υπό αμφισβήτηση οφειλόμενου ποσού, προχωρούσε η διαδικασία εκποίησης. Ενώ τώρα θα παρέχεται η δυνατότητα προσφυγής στο δικαστήριο. Και ερχόμαστε δικαίως και στα αντεπιχειρήματα των τραπεζών: Εδώ και τρία χρόνια δεν προχωρούν οι εκποιήσεις και ότι μία τέτοια νομοθεσία θα παραπέμψει το πρόβλημα σε βάθος χρόνων, αφού είναι γνωστή η μεγάλη καθυστέρηση στην εκδίκαση υποθέσεων.
Πάντως, όπως συνέχισε, το Υπουργείο Οικονομικών δεν φαίνεται να συμφωνεί με τις πρόνοιες της πρότασης νόμου. Ούτε η Κεντρική Τράπεζα. Ωστόσο υπάρχουν προεκλογικές δεσμεύσεις του κυρίου Χριστοδουλίδη, ως προς τη δυνατότητα παραπομπής στο δικαστήριο τέτοιων διαφορών μεταξύ δανειολήπτη και χρηματοπιστωτικού ιδρύματος ή εταιρείας εξαγοράς πιστώσεων. Όμως το μέγα ζητούμενο, είναι το πότε μπορεί να υλοποιηθεί κάτι τέτοιο. Ποια δικαστήρια, ποιοι δικαστές και κυρίως πότε θα ξεκινήσουν να εκδικάζουν τέτοιες υποθέσεις και πότε αυτές θα τελεσιδικούν. Διότι εάν είναι να σπρώχνουμε το πρόβλημα των εκποιήσεων πάρα πέρα, αυτό δεν είναι πρωτίστως προς όφελος της οικονομίας του τόπου. Από την άλλη υπάρχει όμως και το κόστος των κακών τραπεζικών πρακτικών του παρελθόντος. Γιατί να το υποστεί ο δανειολήπτης, του οποίου το ποσό του δανείου διπλασιάστηκε ή τριπλασιάστηκε. Οι τράπεζες που κάποτε παραχωρούσαν αβέρτα δάνεια τι κόστος θα επωμιστούν. Συνεπώς το πρόβλημα είναι…μύλος!
Loading ...
